Twórca metody

Kim był prof. Buteyko?                                     

Konstantin Pavlovich Buteyko

 

Konstantin Pavlovich Buteyko urodził się 27 stycznia 1923r. w wiosce Ivanitsa o 150km oddalonej od Kijowa.

Zapisał się na Politechnikę w Kijowie ale jego nauka została przerwana przez wybuch II Wojny Światowej. Po powrocie z wojny zapisał się na Uniwersytet Medyczny w Moskwie, gdzie został przydzielony do grupy terapii klinicznej prowadzonej przez prof. Evgenija M. Tareieva.

W trakcie studiów i praktyk dostaje zadanie obserwowania rytmu i oddechu wszystkich chorych na jego oddziale. Spędził setki godzin przy łóżkach pacjentów, wsłuchując się w ich oddech. Zauważył, ze śmierć jego pacjentów była zawsze poprzedzona intensywnością i przyśpieszeniem rytmu oddechowego. Dzięki tej obserwacji był w stanie przewidzieć z niezwykłą precyzją nadejście śmierci na podstawie tego jednego objawu i postanowił poświęcić swoje przyszłe studia i badania naukowe właśnie temu tematowi – oddechowi.

Po ukończeniu studiów medycznych, z wyróżnieniem, Buteyko nadal postanowił eksperymentować. On sam cierpiał na wysokie ciśnienie krwi i często zadawał sobie pytanie, co jest tego powodem? Pracując w szpitalu miał możliwość przeprowadzenia na sobie wszystkich badań i tak też zrobił. Zmierzył też poziom dwutlenku węgla (CO₂) w swoim organizmie i stwierdził, że jest o wiele niższe niż przewidują normy fizjologii (hipokapnia). Odkrył więc, że nadmierne oddychanie zmniejsza poziom CO₂ w organizmie i myślał , ze skoro niski poziom CO₂ był spowodowany nadmiernym oddychaniem, to korygując jego rytm i zmniejszając liczbę oddechów, mógłby skorygować niski poziom dwutlenku węgla i przywrócić jego prawidłowe walory.

Buteyko sprawdzał , kontrolował i stosował swoją teorie na pacjentach, mierząc oddech pacjentów chorych na astmę, anginę i inne choroby i stwierdził, ze wszyscy bez wyjątku cierpieli przez nadmiar oddychania (hiperwentylacja). Za każdym razem gdy przywracał oddech u pacjentów do normalnych anatomicznych wzorców, poziom CO₂ w organizmie wracał do norm a ataki astmy i inne choroby zanikały. Kiedy pacjenci wracali do swojego wcześniejszego oddechu, ataki powracały. Buteyko zdał sobie wtedy sprawę, że jego odkrycie dokonane praktycznie przypadkowo, może zrewolucjonizować świat medycyny.

W wyniku dalszych badań Buteyko przedłożył podstawy teoretyczne do swojej teorii:
– hiperwentylacja powoduje utratę i uszczuplenie rezerw dwutlenku węgla, a niski poziom CO₂ w organizmie powoduje zwężenie i skurcze naczyń krwionośnych, dróg oddechowych i brak tlenu w tkankach. Powoduje to szereg mechanizmów obronnych wywołanych przez nasz organizm. Te mechanizmy obronne są źle rozumiane, oznaczone jako choroby i zwalczane ( farmakologicznie). W badaniach Buteyko wykorzystywał swoje eksperymenty, których wyniki potwierdzały skuteczność jego teorii.

W 1958/59 udało mu się otworzyć laboratorium diagnostyki funkcjonalnej w Instytucie Doświadczalnym Biologii i Medycyny na oddziale Syberyjskiej Akademii Nauk Związku Radzieckiego i mógł przeprowadzać swoje badania naukowe na 200 osobach zdrowych i chorych. W ciągu następnych 10 lat pracy w Instytucie, Buteyko i jego koledzy byli w stanie dokładnie zbadać podstawowe funkcje organizmu człowieka (zdrowego i chorego) nakładając szczególną uwagę na drogi oddechowe i sposób oddychania.

Ponad 200 lekarzy specjalistów zostało przeszkolonych w laboratorium , większość z nich cierpiała na różne choroby, z których się wyleczyli dzięki odkryciu dr. Buteyko. Oficjalne statystyki pokazują, że do 1967r. leczono skutecznie w Instytucie ponad 1000 pacjentów, którzy cierpieli na astmę, anginę i inne choroby.

W 1968r. w wyniku nacisków ze strony prasy, władze okazały przychylność do metody dr. Buteyko i postanowiono przeprowadzić oficjalny eksperyment w Leningradzkim Instytucie Pneumologii pod kierunkiem prof. Uglova. Z grupy 46 pacjentów, którzy uczestniczyli w tym eksperymencie, 44 (95%) zostały oficjalnie uznane za wyleczone. Pozostali 2 pacjentów, jeśli nawet nie wyzdrowieli całkowicie, to ich stan wykazywał znaczne polepszenie choroby. Niektórzy pacjenci zostali wyleczeni jednocześnie z innych chorób na jakie cierpieli. Jedna z kobiet, która brała udział w eksperymencie na astmę, została wyleczona również z raka piersi. Po pewnym czasie nawet 2 pacjentów, którzy nie wyzdrowieli w trakcie eksperymentu, wyzdrowieli kontynuując zalecenia i ćwiczenia stosowane w trakcie eksperymentu. Buteyko o tym fakcie poinformował Ministerstwo Zdrowia. W konsekwencji wyniki tego eksperymentu rządowego uznano za 100% pozytywne, biorąc pod uwagę fakt, że zostały przeprowadzone na pacjentach, którzy w przeszłości byli leczeni bez skutków wszystkimi możliwymi środkami terapii konwencjonalnej i farmakologicznej.

Sukces po sukcesie zmusił rząd do przeegzaminowania po raz kolejny metodę Buteyko. Drugi oficjalny eksperyment przeprowadzono w kwietniu 1980r. w Instytucie Pediatrii w Moskwie pod kierunkiem Rządowego Komitetu Nauki i Techniki Ministerstwa Zdrowia w ZSRR. Wyniki doświadczalne wykazały 100% skuteczność metody. Tym razem rezultaty badań zostały zatwierdzone i od tego czasu Metoda Buteyko oficjalnie zostaje uznana w Związku Radzieckim nie tylko do leczenia astmy i chorób układu oddechowego ale także na cały szereg innych chorób.

W ciągu następnych 6 lat 100000 chorych na astmę leczono Metodą Buteyko, wśród nich 92 tyś. nie miało potrzeby powracać do używania leków przeciwko astmie…

Dr. Buteyko zmarł nagle 2 maja 2003r. w Moskwie. Miał ponad 80 lat i do ostatniego dnia pozostał w doskonałym zdrowiu i pełnej aktywności fizycznej i zawodowe